Waarom vrouwen in de top in de minderheid blijven
Excuustruus
Ik ben niet zo van de 'excuustruuserij' waarbij mensen, vaak vrouwen, eindeloos herhalen waarom het moeilijk is om aan de top te komen én te blijven. Wél ben ik een warm pleitbezorger van het creëren van de juiste randvoorwaarden en het benoemen van de voordelen van gemengde (o.a.) man/vrouwteams.
Talent naar de Top
Afgelopen week vond het congres van de stichting 'Talent naar de Top' plaats. Deze stichting streeft naar meer diversiteit binnen organisaties." In Nederland wonen evenveel vrouwen als mannen, dus is het niet meer dan logisch dat binnen bedrijven een soortgelijke verdeling komt", aldus de stichting. En waarom lukt dat dan niet of slechts met mondjesmaat? Naar mijn mening zit dat deels in het creëren van de juiste randvoorwaarden en deels ook in de verwachtingen en de instelling van vrouwen zelf. Graag deel ik een aantal redenen zoals die door verschillende sprekers op het congres gesignaleerd zijn, aangevuld met mijn persoonlijke visie:
Vrouwen werken vaak parttime
Veel Nederlandse vrouwen werken parttime als ze eenmaal kinderen hebben gekregen. In het buitenland gebeurt dat véél minder. Nederlandse vrouwen vinden parttime werken ook meer vanzelfsprekend dan vrouwen in andere landen. Caro van Eekelen (Accor Hotels): "Als je wilt doorgroeien, dan moet je werkervaring hebben. Omdat de mannen meestal wel fulltime werken, houden vrouwen over het algemeen een achterstand." Kortom: die vanzelfsprekendheid van 'parttime werken is normaal' mag wel ietsje minder.
Er is geen verplicht vrouwenquotum
De meeste organisaties oogsten applaus als er één of twee vrouwen in de top zitten. Erwin van Laethem (Essent) denkt dat er (helaas) meer sturing 'van bovenaf' nodig is om de 50%-doelstelling van Talent naar de Top te halen, anders gebeurt het niet. "Zolang directies de best gekwalificeerde mensen kiezen, zonder rekening te houden of de persoon in kwestie een man of vrouw is, wordt meestal een man gekozen. Simpelweg omdat er meer mannen voorhanden zijn".
Vrouwen zijn minder overtuigd van zichzelf
Er moet écht iets in de mindset van vrouwen veranderen. Vrouwen denken vaker aan de niet-mogelijkheden dan aan de mogelijkheden. Mannen bluffen veel vaker, terwijl vrouwen een gigantische lijst maken waarom ze iets niet kunnen en wat ze nog allemaal moeten leren. Ik vind het lekker om vrouw te zijn omdat je het anders mag doen. Je valt wel op als vrouw. Van Eekelen: "En als het in interviews bij vrouwen gaat over gezin en kinderen en zo, dan moet je dat gewoon afkappen. Als ik dat niet goed zou regelen, dan had ik hier niet gezeten."
Voor topposities wordt meestal intern geworven
Hein Knaapen (ING) constateerde dat hoe hoger je komt in een bedrijf, hoe minder mensen van buiten worden gekozen voor de bepalende posities. "Op die manier blijft de disbalans tussen mannen en vrouwen dus in stand." Hierin ligt wat mij betreft een mooie opdracht voor raden van bestuur en directies om méér bewust te kiezen voor een externe kandidaat. Dat biedt ook de mogelijkheid om een frisse visie en nieuw elan in je team te brengen.
Vrouwelijk talent wordt niet binnenboord gehouden
Het blijkt dat vaak een minderheid (van vrouwen) zich écht comfortabel voelt in een bedrijf - zeker in de hogere functies. Het blijkt lastig om consequent hun eigen kwaliteiten in de strijd te gooien en zich niet gehinderd te voelen door bepaalde verwachtingspatronen of stereotiepe gedragingen. En daar ligt een opdracht voor twee partijen: werkgevers hebben de verantwoordelijkheid om dit punt te addresseren en voor vrouwen (meer) passende werkomstandigheden te creëren en alert te zijn op ongewenst gedrag. Vrouwen hebben daarnaast ook een eigen verantwoordelijkheid om vast te houden aan eigen waarden en autenciteit; daarmee kunnen zij het verschil maken en juist een belangrijke onderscheidende waarde inbrengen in een organisatie.